Van paniek naar rust

In mijn kindertijd zat ik op een christelijke school en heb ik de basis van het geloof meegekregen. Tijdens mijn tienerjaren was ik niet bezig met geloof. In die tijd heb ik trauma’s opgelopen. Veel pijn en verdiet meegemaakt, wat mij bleef achtervolgen. Zo heftig, dat ik me niet veilig voelde voor andere mensen om mij heen. Iedereen zag een lach, maar niet welke pijn er van binnen zat. Ik verlangde naar rust en geluk maar kon dit niet vinden. Ik vroeg me af wat het doel was van het leven. In mijn dieptepunt had ik vaak paniekaanvallen en vroeg ik mij af wat het doel was van het leven.

In het dieptepunt van mijn leven, waar ik vijf dagen niet meer kon eten en slapen van de stress, ben ik een aantal uur gaan bidden. Terwijl ik dit deed, voelde ik een kalmte, waar ik altijd naar verlangde. Hier is mijn relatie begonnen met God. Er kwam een rust over mij heen en ik voelde Zijn aanwezigheid. Hij heeft mij van het duister gered en het licht gegeven.

Vanaf toen ben ik me elke dag gaan verdiepen in het geloof en gaan bidden. Ik kreeg een visoen dat ik uit het water kwam; dit gaf mij zoveel kracht. Het ging met sprongen vooruit en Hij vulde mijn hart met dankbaarheid. Hij geeft mij de rust waar ik naar zocht, omdat ik weet dat ik het niet meer alleen hoef te doen. Ik geloof dat ik een kind van God ben en ben hier zo dankbaar voor. Ik ben dankbaar dat ik mij kan laten dopen en een levenslange relatie met Hem aan kan gaan. Hopelijk kan ik op deze manier mensen inspireren dat een einde aan iets, ook een mooi nieuw begin kan zijn.

A.P. (gedoopt in mei 2025)